Je leven creëren #2 | inzichten & tools

Ik was een keer in een cafeetje in Schoorl met mijn jongste dochter, Carmen. Er was een vrouw aan het werk die na een praatje ineens vertelde dat ze me had gevonden op Instagram, en dat de dingen waarover ik schrijf zo resoneren bij haar. Het geld-thema, onconventioneel leven, enz. Ze had het over ons boshuisje nu, en over dat we ons eigen houten huis gaan bouwen. ‘Hoe doé je dat? Hoe is dat mogelijk?’ Ik had even geen kort antwoord. Ik bedacht me dat ik er misschien eens iets over op moest schrijven, aangezien ik vaker vragen krijg. Hierbij wat ik opschreef!

Ik liep blij verrast en nadenkend het cafe uit, van ja, hoe gaat dat nou? Kort en bondig? Ik ken natuurlijk de wet van aantrekking, manifesteren. Maar ik weet ook dat als ik die termen niet had gekend, dat dit huizenverhaal ook gelukt was. Net als alle andere keren in het leven, van kinds af aan, dat ik dingen naar me toe trok. Net als jij. Het zijn uiteindelijk allemaal termen en woorden voor dingen die we van nature weten en doen. En als het even kan is het ook wel fijn om geen quantumphysics-specialist te hoeven zijn om gelukkig te worden. We willen vooral gewoon léven, toch?

Al snel kwam in me op dat je, als je een leven wilt creëren die je écht wilt, die echt past, waarin je je meest onmogelijk lijkende verlangens kan vervullen, je éérst goed uitgelijnd moet zijn met wie je bent in de kern. Know thyself and ZIE jezelf.

Een wedervraag van mij zou dus kunnen zijn: ís hoe ik het doe, en wat ik heb écht wat jij wilt? Is dat voor jou?

Wanneer dingen (nog) niet willen lukken, heeft dat te maken met hoe goed we onszelf kennen. Dit is mijn conclusie sinds ik ervaar dat naarmate ik steeds dichter bij mezelf kom (wat tot vrij radicale plannen en inzichten kan leiden ;-), ik steeds beter weet wat ik wil en alles ook steeds moeitelozer gaat. Wanneer je jezelf niet goed kent en je pad dus een kant op gaat, wèg van wat jou zou dienen als mens, krijg je verlangens. Dit kunnen ongrijpbare en uit de hand gelopen verlangens lijken, waarvan je geen idee hebt waar ze in gestoeld zijn. Hier zit echter véél waarheid in besloten. En wanneer je hier bent, meer naar buiten kijkend dan naar binnen, wil je al snel iets dat een ander heeft, kan of ervaart. Ruis op de lijn. Pas als je naar binnen durft te gaan kijken en écht gaat onderzoeken, kun je steeds dichter naar je kern toe schuifelen.

Om jezelf goed te leren kennen en vooral écht bij je diepste, simpele, meest voor de hand liggende en ongecoate kern uit te komen, is een achterwaartse beweging nodig. In plaats van vooruit te bewegen en naar buiten gericht te zijn, keer je terug, achteruit en naar binnen. Zo nodig kijk je terug naar tijden waarin je je levend voelde, naar situaties of fases waarin het veilig was jezelf helemaal te laten zien, en te floreren, in je jeugd bijvoorbeeld. Dan kun je kijken of dit stuk van jezelf in je huidige leven is terug te vinden, en zo ja in welke situaties. Dit is een proces die organisch gaat, zich niet laat pushen en ook niet te plannen valt. Is mijn ervaring. Dit is een precair proces dat ruimte, tijd en aandacht mag hebben.

Een goede meetlat om te ontdekken wie jij bent is jezelf te zien ten opzichte van anderen. Onderzoek dit door te onderscheiden hoe jij naar dingen kijkt en wat jij wilt, ook al lijkt datgene dat de ander heeft jou ook zo fijn. Ook al levert dat wat die ander doet diegene zoveel op. Ook al denk je dat het succes van de ander ook jouw succes zou moeten zijn. Van die ander is er al een exemplaar op de wereld. Wie ben jij? Je kan je dan gaan onderscheiden en losmaken van wat de rest wilt en nodig heeft. Je weet dus wat echt voor jou is en wat je lekker kunt laten varen. Je ontstijgt de ruis. Dat is een immens krachtige, magnetische plek om te zijn.

En, kijk op alle gebieden. Laat het ‘werk-vlak’ los. Jij als mens beperkt zich niet tot werk, en ook niet tot alleen maar flierefluiten (al denken we vaak dat we het liefst niks zouden willen doen, om gelukkig te zijn). Gooi het even helemaal open. Alle levens-vlakken ondersteunen elkaar. Er is niet daar of hier, thuis of werk. Alles ben jij en is jouw leven. Je kunt jezelf alvast de volgende vragen stellen.

Mijn drive om mezelf te ontstijgen stuwt me voort. En als ik dan lees dat we niet hoeven te streven, dat alles er al is, dan klopt dat niet bij mij, nu. Het is waar, maar ik ben daar nu niet. Ik moet daarvoor een pad afleggen, ervaren, avonturieren, voelen en ontdekken, zowel verticaal als horizontaal. En ik zeg ‘moeten’, want hier zit een soort urgentie bij. Als ik me meet aan dat alles al ok zou moeten zijn, en dat alles er al is, terwijl ik mijn stroom een bepaalde kant op voel trekken, of onvrede voel over een deel van mijn leven, dan voelt het alleen maar als falen!

Ik zie die pull, dat verlangen en die schuring als een bron van wijsheid. Wat wil dit mij zeggen? Wat staat mij te doen? Het is bij mij dus wel degelijk een pad van A naar B op dit punt in mijn leven. En ik merk dat het me enorm veel oplevert wanneer ik die innerlijke stroom volg. Ontdek ook vooral hoe het voor jou werkt, en stel jezelf wederom de vraag: wie ben IK. Hoe werkt het voor MIJ.

Leg de lat gerust een stuk hoger, streef gerust naar meer, droom gerust groter, want er ís meer. En dat kun je heel gemakkelijk toetsen. Je voelt simpelweg dat je meer wilt, je ervaart onvrede, je wordt niet blij van wat je doet. Jaloezie is ook altijd een goede pointer in de juiste richting. Deze gevoelens zijn het bewijs dat er meer is, want dit zijn de uitnodigingen tot het maken van de groei die je nodig hebt om daar te komen. Het leven hoeft niet zwaar en moeilijk te zijn, in tegendeel. Maar dat is het wel vaak genoeg, en juist daarin zit de potentiële ommekeer. Ik ben vaker depressief geweest en angstig, heb af en toe de conclusie moeten trekken dat ik niet gelukkig was. Er was zelfs een punt dat ik me daar bíjna neerlegde. Tot ik erachter kwam dat ik hierin een keuze had.

Wat zijn we bang met z’n allen. Dit uit zich in ‘klein’ leven, in krapte en schaarste en eigenlijk in het niet hebben van vertrouwen in het leven, het grote bestaan. En dus ook het koesteren van de overtuiging dat het leven ons overkomt.

Deze overtuiging uit zich in onze behoefte aan comfort en veiligheid. En dit plaatsen we boven vervulling. Maar zo zetten we onszelf vast. En zoals ik zei in deel 1 van deze blogs, begon ik me weer levendig te voelen toen ik mijn zogenaamde zekerheid en woon-veiligheid had opgegeven. Want wat is zekerheid eigenlijk? Bestaat dat wel? Ik geloof dat de enige echte zekerheid die we kunnen hebben, ons eigen vertrouwen is. We kunnen het niet harder maken dan dat. En dat is nu eenmaal spannund.

Wat ik voor mezelf weet is dat toen alles zeker was en voorspelbaar in ons leven in Landsmeer, mijn innerlijke beest in slaap is gevallen. De innerlijke stroom was bedolven onder de ruis van de stroom die mijn leven toen had. Dit had zeker ook met mijn toen heel jonge kinderen te maken, maar níet alleen dat. Toen ik zat te huilen bij ‘Laat het los’ van Frozen, omdat de tekst even keihard binnen kwam terwijl mijn dreumes en peuter in een glanzende Elza jurk naast me zaten, wist ik ‘er is dus toch meer voor mij’ (dank aan de makers van Frozen, de film met een boodschap die mij kon bereiken, toen ik nergens anders kwam dan in m’n eigen huis en in de winkel).

Maar óók kwam ik er na het loslaten van vanalles achter dat ik geen nomade ben. Ik ben iemand die graag haar wortels ergens in de grond boort. Niet om er 100% van de tijd te wonen (ik ben wel een reiziger), maar wel om een eigen plekje te hebben. Maar ik moest het wel allemaal eerst loslaten en ervaren om me dit te realiseren. De vorm die mijn leven aanneemt is zich sinds al deze beslissingen aan het uitlijnen vanuit wie ik ben. En dat is eigenlijk de kern van mijn boodschap.

Deze stroom is wat je als eerste voelt als je een beslissing moet maken, klein of groot. Dit is wat er is vóórdat je mind erbij komt. Jouw ziel weet de weg en ieder van ons kan dat verdomde goed voelen. Dat wil niet zeggen dat het altijd meteen helder is. Een beslissing mag de tijd nodig hebben om rijpen. Wanneer je je bewuster wordt van deze stroom, ga je meer en meer zien wat je jezelf eigenlijk allemaal ontzegt. En ook ga je nog duidelijker voelen wanneer het tijd is om jouw ‘ja’ (of ‘nee’) te volgen, tegen beter weten in.

Onze mind en ratio opereert op onze conditioneringen, trauma’s en overtuigingen. De JA-stroom pertinent niet, en dat is zo leuk. Deze stroom trekt zich niets aan van wat anderen ervan vinden, hoe groot het risico is of dat de timing nog niet helemaal klopt. Wat er uit die stroom aan ideeën of gedachten voortkomt kan (extreem) radicaal voelen. Als je deze stroom gaat volgen kom je op soms moeilijke kruispunten te staan. Het zal van je vragen dat je oude patronen doorbreekt, uit het comfort stapt of een onverwachte en slecht getimede beslissing neemt, die jouw omgeving niet snapt. Acteren op deze stroom zal je soms durven en soms nog niet. En dat is helemaal ok.

Bottom line is dat het bewuste pad afleggen naar wie je bent (wat veel simpeler is dan iets nastreven wat je niet bent) je een voedingsbodem geeft waar vanuit je kunt gaan optreden als jezelf in de wereld. Jouw zaadjes ontkiemen zich dan vanuit jouw eigen bodem, jouw eigen grond. Dan ben je jezelf, en ben je ook als vanzelf die ‘vibrational match’ tot wat voor jou de bedoeling is, op alle vlakken. Dan ga je je dus vanzelf (!) uitlijnen met je puurste verlangens en dromen. Groot en klein. Daar hoef je de stappen van manifesteren dan niet voor uit je hoofd te kennen, want die bewegen zich gewoon door je heen, die ken je al lang, ze zitten ingebouwd in je systeem.

Heb je interesse in samenwerken met mij? Kijk voor meer informatie hier:
1 op 1 begeleiding

Heb je vragen of opmerkingen? Stuur me gerust een mail op justine@justinetierolff.com of een dm op insta @justinetierolff .

Je bent welkom.